Muziek die het avontuur niet schuwt en paden betreedt die weliswaar duchtig over en weer zwenken en langs hoge bergen en diep dalen passeren, maar uiteindelijk zelfverzekerd haar bestemming bereikt.(...)Nog mooier wordt het als al die elementen tot een geheel leiden dat na een paar draaibeurten verrassend toegankelijk klinkt. Ook de rest van de cd grossiert in diezelfde mystieke sfeer en ontvouwt zich als een reis door een wondere wereld waar ook groepen als Mùm, Sigur Ros, dEUS en zelfs Radiohead zich thuis voelen.(...)Het zijn virtuoze muzikanten die strak en dynamisch spelen, donkere muziek met lichtere passages afwisselen en met deze bevreemdende muziek alle hoeken van de kamer weten te vullen. 'Kjilmé' schept zo een eigen universum maar blijft bloedmooi, 'Sano m'ame' versmelt Astor Piazolla met Pink Floyd en het uitgesponnen 'Paving' schetst zeventien minuten lang een beeld van hoe Godspeed You Black Emperor! klonk als die Canadese groep haar wortels in Vlaanderen zou hebben gehad. Elke seconde geeft blijk van een haast verpletterende schoonheid, elke noot wijkt af van de platgetreden paden.